Στη ζούγκλα της Ελλάδας, όπου όλα αμφισβητούνται από όλους, τα τρωκτικά παπαγαλίσκοι σκάνε μύτη από τα λαγούμια τους. Ξυπνάνε κατά περίπτωση από τον ύπνο τους. Τους πετάνε τροφή, «ψαρώνουν», και αναπτύσσονται. Μεταλλάσσονται. Αλλάζουν συχνά στρατόπεδα. Επιτίθενται. Θεωρούν ότι έχουν το πάνω χέρι. Ελέγχουν την κατάσταση. Νομίζουν ότι θα κερδίσουν.
Ο στρατιωτικός δεν φοβάται και δεν κρύβεται. Έχει επώνυμο και πρόσωπο. Αναμένει. Αντιλαμβάνεται τις όποιες κινήσεις πριν καν σχεδιαστούν. Σχεδιάζει, αλλάζει τακτική, ελίσσεται, ανάλογα με τις συνθήκες, και σίγουρα βγαίνει νικητής. Η ιστορία βλέπετε.
Πατάει πρωτ΄ απ΄ όλα στη νομιμότητα και όχι στη νομιμοφάνεια. Άλλωστε τα τρωκτικά δεν ξέρουν να διαβάζουν και να γράφουν. Δεν έχουν καν μυαλό. Το μαρουλοειδές τυρί κυνηγάνε και αυτοϊκανοποιούνται στιγμιαία. Και αν νομίζουν τα τρωκτικά ότι με τον εκφοβισμό ο στρατιωτικός θα κάνει πίσω, το μόνο που μπορούμε να τους πούμε είναι: «κούνια που σας κούναγε».
Επειδή θα επανέλθουμε σύντομα στο θέμα των τρωκτικών, στις Ενώσεις και στις μελλοντικές ενέργειές μας, για τη στιγμή οφείλουμε να ενημερώσουμε τους αναγνώστες και συναδέλφους μας για την υπ΄ αριθμ. CM/Rec(2010)4 πρόταση του Συμβουλίου Υπουργών των κρατών μελών της ΕΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα των μελών των Ε.Δ., η οποία υιοθετήθηκε, πλήρως, από το Συμβουλίου Υπουργών, την 24 Φεβρουαρίου 2010, στη 1077η συνάντηση Αναπληρωτών Υπουργών, συμπεριλαμβανομένης και της Ελληνικής Δημοκρατίας, η οποία (πρόταση) είναι δεσμευτική για τα Κράτη – μέλη.
Τι λέει λοιπόν η πρόταση;διαβάστε περισσότερα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.